wytrzeć

wytrzeć
1. Wycierać cudze, obce kąty «korzystać z cudzej gościny, tułać się po cudzych domach»: – Nie ma sensu dłużej wycierać cudzych kątów, siedzieć po dziurach – uzasadniał. – Nadchodzi zima, ukrywanie się nie będzie takie proste. A. Filar, Kurierzy.
2. Wycierać gdzieś fotele, krzesła, ławki itp. «długo lub często czekać gdzieś na załatwienie jakiejś sprawy»: Nie potrzebuję niczyjej łaski, nie będę krzeseł po urzędach wycierał. Roz tel 2001.
3. pot. Wycierać sobie kimś, czymś buzię, posp. gębę «mówić o kimś, o czymś niepochlebnie, bez szacunku»: – Zaraz, zaraz – rzekł Dainty, wyłaniając się z alkierza. – Coście to, panie Schwann? Nie wycierajcie sobie gęby moim nazwiskiem. I nie wszczynajcie alarmu, nie ma potrzeby. A. Sapkowski, Miecz. – Stefka! – Czego? – burknęła niechętnie. – Przyjdź do mnie za dziesięć minut. Na górę. – Ale! Jeszcze czego? Dosyć tego dobrego. Już w całym hotelu wycierają sobie mną gęby. – Głupia jesteś. Zazdroszczą ci. – Właśnie! Jest czego? – Pończochy ci dam. J. Andrzejewski, Popiół.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • wytrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wycierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wycierać się – wytrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wycierać (w zn. 1.) siebie samego, swoje ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wycierać się co chwila chusteczką. Wytrzeć się dokładnie po wyjściu z wody. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wycierać — → wytrzeć …   Słownik języka polskiego

  • wycierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wycieraćam, wycieraća, wycieraćają, wycieraćany {{/stl 8}}– wytrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, wycieraćtrę, wycieraćtrze, wycieraćtrzyj, wycieraćtarł, wycieraćtarli, wycieraćtarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osuszyć — dk VIb, osuszyćszę, osuszyćszysz, osusz, osuszyćszył, osuszyćszony osuszać ndk I, osuszyćam, osuszyćasz, osuszyćają, osuszyćaj, osuszyćał, osuszyćany 1. «pozbawić coś wilgoci, uczynić suchym; usunąć, zetrzeć skądś wodę, wilgoć; odwodnić,… …   Słownik języka polskiego

  • powycierać — dk I, powycieraćam, powycieraćasz, powycieraćaj, powycieraćał, powycieraćany 1. «wytrzeć wiele czegoś, jedno po drugim; wytrzeć w wielu miejscach» Powycierać kurze. Powycierać podłogi. Powycierać ściereczką talerze. 2. «zniszczyć noszeniem… …   Słownik języka polskiego

  • buzia — 1. pot. Buzia w ciup «usta ściągnięte, ułożone w sposób mający wyrażać skromność, dobre wychowanie»: Przeczytaj nasz przewodnik po kobiecych strategiach i zdobądź mężczyznę, o którym marzysz. Strategia nr 6: Zaopiekuj się mną. Nieodłączne… …   Słownik frazeologiczny

  • cudzy — Bawić się, zabawić się cudzym kosztem zob. koszt 1. Nie tknąć (czegoś) cudzego zob. tknąć. Sięgać po cudze zob. sięgnąć 3. Stroić się w cudze piórka zob. piórko 2. Wchodzić na cudze podwórko zob. wejść 6. Wtykać, wsadzać, wścibiać, pchać itp. nos …   Słownik frazeologiczny

  • gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”